Ι.Κ.Α.

Προκειμένου ο εργολάβος να τύχει της κατά το άρθρο 40 παρ. 2 του Κανονισμού Ασφαλίσεως του Ι.Κ.Α. μειώσεως των υποχρεωτικά καταβλητέων εργοδοτικών εισφορών για οικοδομικό έργο δεν απαιτείτο να κάνει χρήση της δυνατότητας αυτής για πρώτη φορά, αλλά αποδεδειγμένη προσωπική απασχόλησή του σε οικοδομικές εργασίες για την πρώτη του κατοικία, γεγονός το οποίο, όπως προκύπτει από την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση και συγκεκριμένα από το προσκομισθέν από αυτόν φορολογικό έντυπο E9, δεν συνέτρεχε στην προκειμένη περίπτωση.

Η διάταξη του άρθρου 23 του ν. 2434/1996, η οποία, επί των εισφορών που οφείλονται για τα οικοδομικά έργα, περιορίζει τη δυνατότητα ανταποδείξεως εκ μέρους του εργοδότη μόνον σε όλως εξαιρετικές και περιοριστικώς αναφερόμενες περιπτώσεις είναι αντίθετη προς τις συνταγματικές διατάξεις των άρθρων 20 παρ. 1 και 22 παρ. 5.

Το κείμενο της νομολογίας βρίσκεται εδώ.